برف،
بارانِ مُخلصی است، که آهسته و پاورچین میآید؛ مبادا ریا شود!
پناه میآورم به تو از ستم و دشمنی، و از رنجهای روزگار، و اندوه پیاپی، و پیشآمدهای ناگوار و جانکاه دوران...
(برداشتی از دعای روز یکشنبه)
پ.ن: «وَ لاَ أَعْتَمِدُ إلاَّ قَوْلَهُ»