نوشته‌های این‌جا صرفن دیدگاه نگارنده بوده و لزومن مورد تایید اسلام نیست!

تصویر تو را بهار باید بکشم

مطلب تیتر یک را این‌جا بخوانید

ریاست جمهوری را می‌خواهید یا جایزه‌ی صلح نوبل را؟

هر محصل مبتدی علم منطق می‌داند که یکی از صنعت‌های پنج‌گانه‌ی منطق «جدل» است. جدل دو طرف دارد. اولی «سائل» است (پرسشگر) و دیگری «مُجیب» (پاسخ‌گو). اولی ایراد می‌گیرد و به اصطلاح حمله می‌کند و دیگری آن حمله را پاسخ می‌دهد. اولی شمشیر دارد و دومی سپر. اولی در بدترین حالت حمله‌اش نا موفق است و دومی در بهترین حالت سالم مانده! این را هر محصل مبتدی علم منطق می‌داند.
***
هر دولتی از دل دولت قبل خود در می‌آید. یعنی کسی که می‌خواهد رییس جمهور بعدی شود باید دست بگذارد روی نقطه ضعف‌های جدی دولتی که پیش از این سر کار آمده. البته می‌شود به تفصیل در این مورد سخن گفت. اما غرض نگارنده از بیان این موضوع این است که تلاش نامزدهای انتخاباتی برای برجسته کردن ضعف‌های دولت کار عجیبی نیست! (اگرچه اخلاقی هم نیست!) اما قسمت احمقانه‌اش جایی است که دقیقن نقطه‌ی قوت یک دولت سوژه‌ی مانور آقایان می‌شود!
نه تنها تعلق خاطری به دولت جاری ندارم بلکه به عدد روزهایش «ان قلت» دارم. اما شکی نیست که بیان موضوع هولوکاست یکی از برتری‌های این دولت بوده و هست. شاید بشود به نوسان ادبیات در بیانش ایراد وارد کرد. که چرا گاهی محکم و با اطمینان بیان شد و گاهی با تزلزل. اما بی شک زیر سوآل بردن اصل قضیه سفاهت است! در جدل جمهوری اسلامی و غرب، بعد از سال‌ها مقام مجیب به ما رسید. در حالی که همیشه ما پاسخ‌گوی آقایان و خانم‌های حقوق بشر بودیم که هر روز بهانه‌ی جدیدی می‌تراشیدند. شکی نیست که رژیم صهیونیستی دردش گرفته از این حرف! باید هم عربده بکشد. اما عربده‌ی درد است نه فریاد قدرت. حالا چرا آقایان داخلی برای خود شیرینی بیان این سوآل را درد مشترک بدانند؟! ما نه به خاطر این حرف تحریم شده‌ایم و نه با گفتمان این دوستان از تحریم خلاص می‌شویم! قضیه چیز دیگری‌ست. اگر می‌خواهید تحریم را بردارید به هر قیمتی، حتا با فروختن قانون اساسی، مردانه حرف‌تان را بزنید. نه بهانه راغ بچسبانید به هولوکاست!
دیپلمات بودن در سیستم دیپلماسی دنیا بد نیست. اما اساس جمهوری اسلامی بر انقلابی بودن در موضوع غاصبان مسجد الاقصی است. خط قرمزی که هیچ ارتباطی با دیپلماسی ندارد. حتا اگر حماس و فتح به نقطه‌ی مشترک برسند و اسراییل را به رسمیت بشناسند...
پرسش این جاست که نامزدهای ریاست جمهوری با این حرف‌های کج و معوج برای ریاست جمهوری خیز برداشته‌اند یا برای صلح نوبل؟!

جایزه صلح نوبل

هولوکاست

انتخابات ریاست جمهوری یازدهم

انتخابات

۹۲/۰۲/۰۷ موافقین ۰ مخالفین ۰
و آخِرُ دعوانا اَن الحمدُ لله رب العالمین.../طلبه اُ منفی

نظرها : ۷

کلا هرچی شما بگی همون درسته :)
سر در نمیارم! واقعا شما با شرایط موجود رآی می دید!

پاسخ طلبه‌ی اُ منفی:
پاسخ:
بله ان شاء الله
با شرایط موجود مصمم‌تر هستم...
اگر دلیلی برای رای ندادن هست بفرمایید
خدای؟ نمیدونم 1-انتخابی نیست2-رمقی نیست .3-هیچ فرقی نمی کنه هیچ کی دیگه نمیتونه این وضع وجمع وجور کنه ومارو به آینده امیدوارتر3 بین بد وبدتر باید انتخاب نکرد4بازم خودمم نمیدونم

پاسخ طلبه‌ی اُ منفی:
پاسخ:
عقل حکم می‌کنه (اقلن عقل من حکم می‌کنه!) وقتی از شرایطی ناراضی‌ام سعی کنم تغییرش بدم. تغییرش هم با انتخابه. بر خلاف شما اعتقاد دارم انتخاب هست. ولی یأسی که دارید بیش‌تر شخصیه و به من ربطی نداره! فقط فکر می‌کنم این ناامیدیِ عمیق، خطرناکه!
"خوب"، "بد"، "به‌تر"، "بدتر"... همه‌ی اینا یه سنجش و تحقیق لازم داره و کسی که از قبل تکلیف خودشو روشن کرده که نمی‌خواد، نمی‌تونه تشخیص هم بده!
ضمن این که باز عقل من حکم می‌کنه که بر فرض هم که این جوری باشه، بین بد و بدتر بد رو انتخاب کنم!
امیدوارم به عنوان یک فرهیخته در جامعه، به نتیجه‌های خوبی برسید...
حسین فروزنده
سلام آغو
خوشا به قلمت
مختصر و مفید و حساب
روحت شاد و راه ت پر رهرو باد
هرچند من معتقد نیستم که به هر روز دولت میشه انقلت وارد کرد.
البته مطمئنا منظور شما هم این نبوده که هر انقلتی بیانگر یک عیب هست
موفق باشی حاج آقا
یا حق.
سلام
نکته اول،باتوجه به جنایات رژیم اشغالگر قدس،مخضوضا جنایات غزه،این رژیم مورد انتقاد بسیاری ازکشورها اعم از دولت ومردم آن کشورهاقرار گرفته بود؛وقتی هولوکاست مطرح شد از طرف رئیس جمهور ایران،همین رژیم قلابی توانست کلی مظلوم نمائی کندومورد ترحم همان کشورهای منتقد درمورد جنایات قرار بگیرد؛دقیقا همانند وقتی که مسئله محو این رژیم از طرف رئیس جمهور ما بیان شد.
هرچند که ماهم با نظر جناب آقای احمدی نژاد موافقیم که هولوکاستی نبوده، واگر بوده اروپائیان باید جور آنرا بکشند،،،منتها دوست عزیز وقتی آنها دستگاههای تبلیغی شان ، نفوذشان ، جوری است که از مطرح شدن این قصه استفاده به نفع منافعشان می کنند،وازآنطرف هزینه بر ما وارد می کنند،باید با تدبیر عمل نمود؛
نکته دوم اینکه خود رئیس جمهور و اطرافیانش به این نکته رسیدند که مطرح کردن چنین موضوعی مضر است برای کشور،حال چگونه است که هنوز شما مدافعید؟

پاسخ طلبه‌ی اُ منفی:
پاسخ:
علیکم السلام
اولن که نظر شخصی من از فیلتر دیپلماسی دولت نمیگذره! که تغییر نظر اونا در نظر من هم تغییر ایجاد کنه!
ثانین من اعتقادی به کوبیدن هولوکاست ندارم. اما پرسیدن این سوآل از مردم غرب که «چرا هر کس در مورد هولوکاست تحقیق کند محکوم می‌شو؟ در حالی که برای تحقیق در مورد همه‌ی اضلاع تاریخ در همه جا هزینه و بورسیه صورت می‌گیرد» به اصطلاح دیپلماتیک انداختن توپ در زمین حریفه.
شاید ادبیات بیان و نوسانش مورد نقد باشه اما اصلش به نظر من بهترین حرکت ممکنه.
این سبک از جدلی که مورد نظر شماست مال جائی است که شرائط برای طرفین برابر باشد،نه اینکه یکطرف(صهیونیزم)تمام دستگاههای تبلیغاتی در چنگش باشد،ویک طرف حتی برای استفاده از حقوق به حقه اش تحت فشار!برادر!وقتی در این شرائط نابرابروناعادلانه وناجوانمردانه،مطرح ساختن چنین موضوعی باعث فشار بر کشور می شود،مطرح نکردنش ارجح است؛چه فائده ایست در مطرح کردن کلام حقی،وقتی در دنیایی زندگی می کنیم که حق زیر چکمه باطل است...
سیار زیبا. خیلی خوب بود.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.