فرمان را بچسب

مرحوم سید حسن حسینی در کتاب براده‌هایش درباره‌ی نسبت شاعر با نقد، تعبیر ظریفی دارد. این که شاعر چونان راننده است و نقد چون آینه‌ی اتومبیل. نه باید غافل از آن بود و نه باید بر آن تمرکز کرد. نه عاقلی می‌تواند اهمیت آینه را منکر شود و نه می‌تواند اصالت داشتن‌ش را ادعا کند!

این نمونه نه تنها درباره‌ی شعر به تنهایی نیست بل‌که به جهان هنر هم محدود نمی‌شود. تا آن‌جا که عرصه‌ی بیان و اندیشه صحن گسترده، این حقیقت می تازد. حکایت ما و تردید در کابوس میان "دره" و "تصادم" همین است...