گذشت خوبی‌ام از حد، به شک دچار شدند
به احترام کمی خم شدم سوار شدند...
گذشت خوبی‌ام از حد، به شک دچار شدند
به احترام کمی خم شدم سوار شدند...
پناه می‌آورم به تو از ستم و دشمنی، و از رنج‌های روزگار، و اندوه پیاپی، و پیش‌آمدهای ناگوار و جان‌کاه دوران...
(برداشتی از دعای روز یک‌شنبه)
پ.ن: «وَ لاَ أَعْتَمِدُ إلاَّ قَوْلَهُ»
۱ نظر
۷
۰
