نوشته‌های این‌جا صرفن دیدگاه نگارنده بوده و لزومن مورد تایید اسلام نیست!

تصویر تو را بهار باید بکشم

مطلب تیتر یک را این‌جا بخوانید

اشکِ دشت

خیلی سال پیش فیلم «دشت گریان» (علف‌زار گریان) را دیدم. فیلمی از «آنجلو (آنگلو) پولوس». توی یکی از اپیزُدها دو برادر با دست تقدیر در دو جبهه جنگی مقابل هم‌اند. در سکانسی هر دو با پرچم سفید می‌آیند بالای خاک‌ریز میانی و هم را در آغوش می‌گیرند و باز برمی‌گردند به سنگرهایشان، تا باز آغاز شود، و آتش تفنگ‌های‌شان را به سمت هم نشانه بروند.

اسم فیلم هم تا جایی که یادم می‌آید بر می‌گردد به رودی که از چشمه آغاز نمی‌شود، از قطره‌هایی که از لای علف‌زار راه می‌افتند جاری می‌شود. گویی این دشت است که گریه می‌کند. قطره-قطره اشک می‌ریزد و رود جاری می‌شود...

دلم لک زده برای دیدن دوباره‌اش.

+این روزها حال و هوایم جوری است که بعد از این همه سال مدام پلان‌های این فیلم جلو چشمم می‌آید. انگار دارم روی یکی از این قایق‌ها سوار بر اشکِ دشت، پارو می‌زنم...

آنجلو پولوس

دشت گریان

فیلم

۹۵/۰۴/۰۷ موافقین ۴ مخالفین ۰
و آخِرُ دعوانا اَن الحمدُ لله رب العالمین.../طلبه اُ منفی

نظرها : ۶

مشتاق ب دیدنش شدم...
خدا روزیتان کند....
...:: بخاری ::...
عجب عکسی...
پاسخ طلبه‌ی اُ منفی:
پر از قاب‌های این‌طوریه فیلم!
رادیو عاشقی
جالبه
واقعانشستی فیلم خارجی نگاه کردی؟؟؟ چرا قرآن نخواندی؟؟ چرا تبلیغ نکردی؟؟؟ وظیفه طلبه دیدن فیلم خارجی هست؟؟ آیا یک آمریکایی هم همین طور است؟؟؟
پاسخ طلبه‌ی اُ منفی:
خوب میشی ایشالا. البته به شرط این که فیلتر شکن ساخت رومانیت رو ببندی :)
اسم و فلسفه ی انتخابش که خیلی جالب بود
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.